कधीतरी

अवेळीच अंदाधुंद बरसल्या सरी 

अशावेळी अवचित तू ही यावे घरी

चिंब माझ्या मनापरी देह तुझा ओला

गारव्यात जरा आग पेटूदेत उरी

वेड्या विचारांना घालताना मी लगाम

धावणाऱ्या श्वासांनीच करावी फितुरी 

समीप तू येता वाढो स्पंदनांचा वेग

अधरांचा जावा तोल स्पर्शाच्या तीरी 

खुळी आस खुळे भास पुरे झाले आता

प्रत्यक्षातही घडावे असे कधीतरी

 

 

 

Copyright © roopavali. All rights reserved