मागे वळून पाहते तेव्हा

मागे वळून पाहते तेव्हा
दिसतो लांबलचक एकाकी रस्ता
समोर पसरलेल्या रस्त्यासारखाच

मागे वळून पाहते तेव्हा
मोजून घेते मनातले घाव पुन्हा
खपल्या निघता निघत नाहीत

मागे वळून पाहते तेव्हा
हातून सुटलेले हात दिसतात
अन् सलतो न दिसणारा काळ

मागे वळून पाहते तेव्हा
अंधारभरल्या सावल्या छळतात
पुढचंही दिसत नसतं नेमकं

मागे वळून पाहते तेव्हा
माझीच राख मला खिजवत राहते...
मागे वळायला 'तू' राहीली आहेसच कुठे?


Copyright © roopavali. All rights reserved